Émile Munier (ur. 2 czerwca 1840 w Paryżu, zm. 29 czerwca 1895)  to francuski malarz akademicki, uczeń i przyjaciel Williama Bouguereau i współpracownik Emila Gallégo. Był gorącym zwolennikiem ideałów akademizmu, malował najczęściej własne dzieci, zwykle podczas zabawy ze zwierzętami. 
 Wystawiał z powodzeniem w paryskim Salonie i Académie des Beaux-Arts. Pod koniec życia zainteresował się tematyką mitologiczną, religijną i rustykalną. Zmarł nagle w wieku 55 lat i został pochowany na Cmentarzu Montmartre w Paryżu.
 Jego ciepła i sielankowa twórczość cieszyła się znaczną popularnością w drugiej połowie XIX w., szczególnie u amerykańskich kolekcjonerów, jego obrazy były często reprodukowane, zamieszczane w albumach i wykorzystywane w reklamach.